یکی از مهمترین اولویت های هر نظام سیاسی،
تلاش در راستای دستیابی به توسعه سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است.
این مساله در نظام جمهوری اسلامی ایران نیز از اهمیت بسیاری برخوردار می
باشد به گونه ای که در اسناد فرادستی و فرودستی کشورمان به این موضوع توجه
ویژه ای شده و برنامه های پنج ساله توسعه کشور، سند چشم انداز بیست ساله و
نامگذاری دهه چهارم انقلاب به نام دهه عدالت و توسعه، نشان دهنده اهمیت این
موضوع در میان سیاستگذاران نظام جمهوری اسلامی ایران بوده است. دراین
میان، علوم انسانی به عنوان زیربنا، بستر و زمینه سازِ توسعه ملی و بومی از
جایگاه بسیار مهمی برخوردار است زیرا که مسئلهیابی، کشف و تبیین مسائل و
استنباط راهبرد و تعیین مسیر استراتژی کلان هر نظام سیاسی ، یکی از
مهمترین وظیفه های علوم انسانی است